نمی دونم برا تون پیش اومده یا نه که به خاطر یه کسی یا یه چیزی از خودتون بگذرین از چیزایی بگذرین که شاید از نظر عقل و منطق جایی برای از دست دادن اونها نداشته باشین تازه همه هم فکر کنن شما خیلی آدم پستی هستین که اونکار رو بکنین  در حق اون کس منم یه جورایی در گیر این موضوع هستم ونمی دونم چرا این کار رو کردم شاید بدن پشیمون شدم که انقدر از خودم گذشتم ولی یه چیزایی هست که نمیشه هیج جوری ریخت بیرون باید این تو بمنو و بپوسونه
 کاش لحظه های رفتن نمی بارید اشک چشمام
حق حق دلتنگیایم و میشکستم توی رگهام
دل پر تحملم از گریه من گله داره
چهره سرخ غرورم از شکستم شرمساره
باغ پیوند من وتو پر از عطر اقاقی
فصل آشنایی ما سبز خواهد ماند باقی
همه آنچه که دارم پیشکش سادگی تو
سوگولی ترانه هایم هدیه یکرنگی تو
فکر من نباش مسافر به سپیده ها بیندیش
چشم فرداها به راهه راه سختی مانده در پیش
ای تولد دوباره فصل آغاز من و توست
ای رها از رخوت تن وقت پر کشیدن توست