روز پاییزی میلاد تو در یادم هست               روز خاکستری سرد سفر یادت نیست
ناله ناخوش از شاخه جدا ماندن من             در شب آخر پرواز خطر یا دت نیست
تلخی فاصله ها نیز به یادت ماندست          نیزه برباد نشسته است وسپریادت نیست
                                       یادم هست     یادت نیست
خواب روزانه اگر در خور تعبییر نبود                پس چرا گشت شبانه دربه دریادت نیست
من به خط وخبری از تو قناعت کردم             قاصدک کاش نگویی که خبر یادت نیست
                                      یادم هست      یادت نیست
عطش خشک تو بر ریگ بیابان ماسید          کوزه ای دادمت ای تشنه مگر یادت نیست
تو که خود سوزی هرشپره را میفهمی        باورم نیست که مرگ بال و پریادت نیست
تو به دل ریختگان چشم نداری بی دل           آنچنان غرق غروبی که سحر یادت نیست
                                     یادم هست        یادت نیست