و من دوباره آمدم در پی رفتنی دیگر

زندگی جریان دارد با تکراری عذاب آور من آمدم،من آمدم تا دوباره بروم.  نمیدانم چرا هیچگاه نرسیدم و بر اثر جبری که هیچگاه  وجودش برایم قابل تعریف نبود دوباره مجبور به بازگشتم نمیدانم شاید  باید هدف را در همین آمدن و رفتن ها جستجو کرد کاش تو می دانستی تویی که نمی شناسی مرا کاش به هدف رسیده باشی.آیاتونیز در گیر این آمدن و رفتن ها شدی آیا تو نیز  با چشمانت بدرقه کردی  رفتن چشمانه غریبه  ای که تا دیروز آشنا ترین نگاه ها را به تو می کرد  نمی دانی چقدر حرف دارم که با تو بگویم با تو که نمی شناسمت ولی احساس راحتی عجیبی با تو دارم با تو که فقط با ا حساستت آشنایم آمدم که با تو جستجو کنم همه سوال های که به تنهایی نتوانستم حلشان کنم در دنیای مجازی که شاید هزاران بار از دنیای واقعیم حقیقی تر باشد امیدوارم این احساسی که من به شما دارم شما نیز نسبت به من داشته باشید

در سکوتی که به اندازه یک دلتنگی

است
 
هیچکس وسعت اندوه مرا حرف نزد

دوباره می خوام بیام بنویسم

روز پاییزی میلاد تو در یادم هست               روز خاکستری سرد سفر یادت نیست
ناله ناخوش از شاخه جدا ماندن من             در شب آخر پرواز خطر یا دت نیست
تلخی فاصله ها نیز به یادت ماندست          نیزه برباد نشسته است وسپریادت نیست
                                       یادم هست     یادت نیست
خواب روزانه اگر در خور تعبییر نبود                پس چرا گشت شبانه دربه دریادت نیست
من به خط وخبری از تو قناعت کردم             قاصدک کاش نگویی که خبر یادت نیست
                                      یادم هست      یادت نیست
عطش خشک تو بر ریگ بیابان ماسید          کوزه ای دادمت ای تشنه مگر یادت نیست
تو که خود سوزی هرشپره را میفهمی        باورم نیست که مرگ بال و پریادت نیست
تو به دل ریختگان چشم نداری بی دل           آنچنان غرق غروبی که سحر یادت نیست
                                     یادم هست        یادت نیست